مرا کجا صدقه کرده ای

که مدام بلای بی تو بودن

به سرم می آید !

گآهے شآیـב لآزمـ بـآشـב ،

از یــآב ببـــریـمـ

یـــاב آنهـــایـے رآ ڪـہ …

بـآ نبـــوבنشآטּ

بـوבنمـآن رآ ،

بــہ بـآزے گـرفـتنـב ………

اینجا تا لباس را سیاه نبیننـב
باور نمیڪننـב
چیزے را از בست בاבه اے !

گاهی دلت از زنانگی میگیرد

میخواهی کودک باشی

دختر بچه ای که

به هر بهانه ای به آغوشی پناه میبرد

وآسوده اشک میریزد

زن که باشی

باید بغض های زیادی را بی صدا دفن کنی…

آهـای پایــــیز حـواست جمـع باشد..

که دور تـو و شاعـرانهـ هـا خـط خواهــــــم کـشید…

اگر بـا آمــدنت..او حـتی یــک قطره اشک  بریزد!!!

از روزی که نامتــــ

ملکه ی ذهنمـــــــــــــ شد،

احساســــــــ می کنمــ جمجمه امـــ

با شـــــــکوه ترینـــ امپراتوری دنیــــــــاستـــ…

استعداد عجیبی در شکستن داری….

قلب…غرور…پیمان…

استعداد عجیبی در نشستن دارم….

به پای تو…به امید تو…در انتظار تو

هیـــسـ

این بازی عادلانه نیستـــ …..

این زندگی همه اش  مار بــود

پلّه هایش کجـــــاستـــ…؟؟؟

به مـــــــن  یـــــــــــــــاد بده انسان مدرنـــــــــی باشــــــــــــم

وهربار که دلتنــــــــــــــگت میشــــــــــــوم…

به جـــــــــــــــــــــــای اشــــــــــــــــک و بغـــــــــــــــض

به این جملــــــــــه اکتفا کنـــــــــــــم

که هوای بـــــــــــــد این روزها آدم را افســــــــــــــــــــرده میکنــــــــــــــــــــد…

به نبودنت عادت کرده ام

اما

مشکل اینجاست که به بودنت کنار کسی جز خودم

عادت نمیکنم …

دل است دیگر

یا شور می‌زند یا تنگ می‌شود یا می‌شکند

آخر هم مهر سنگ بودن می‌خورد روی پیشانی‌اش…

درخودنگاه می کنم تاببینم که خطا کجاستـــ ،

بعد ازکمی تامل و قدری سکوتـــ

پی میبرم آنجا که خالی ازتوستـــ ، خطاستـــ ….!

هیچوقت ادعای خاصـــــــــــــ  بودن نـــــــــــــــــــکردم ،
اما خاصــــــــــــــ بودن عشـــــــــــــــق تو… منو هم خاصــــــــــ  کرد..

دردم ایــــــــــــــن بـــــــــــــــــــود…
“درکــــــــــــش”به”دردم”نرســــــــــــــــید…!!!

בلـــَم گرفتــﮧ… از همــﮧ ی بــی تفآوتــی هآ… از همــﮧ فــَرآموشی هآ… از هَمﮧ بــی اعتمــآدی هآ…

کــآش معلــمی بود و انشـ ـ ـــآیی مــی خوآســت…

“روزگــآر خوב رآ چگونــه مــی گــُذرآنید؟؟؟

من غرورم را به راحتی به دست نیاوردم

که هروقت دلت خواست خردش کنی….!!!

غرور من اگر بشکند…

با تکه هایش

شاهرگ زندگی تو را خواهم زد…

میشوم پیچک…

وحشی میپیچم دورت…

.محکم

که نتوانی لحظه ای بی من زندگی کنی….

در هر جغرافیایی که باشم
جهت ها
تفاوتی ندارند
تمام دامنه های دلم، رو به سمت “خنده های” توست!

خیلی ازیـــــــــــــخ کردن های ما ازســـــــــــــرما نیســـــــــــــت…
لحـــــــــــــن بعضــــــــــــــیها
زمســــــــــــتونیـــــــــــه …

درســت زمانی که ســرت جــای دیگری گــرم است

دل مـــن همینــــجا یـــــــــخ میـــــزنــد !

چه فاصــله زیــادی است از سـر تـو تا دل مــن . .

حالا که رفته ای…
حسابی که هوا را بی من نفس کشیدی
سر دو راهی که رسیدی، به چپ برو
به جهنم ختم می شود !

نـشـستـه ام…
بـــیـاد ِ کــودکــی هـــایــم ،
دور ِ “غــلـط“هــا ،
یـک خــط ِ بـستـه مـی کـــشـم !
دور ِ تــــــــو !

گآهـی به جآیـی می رِسَـد …ڪه آدَمـ دَسـتـ بـه خـودڪُشـ×ـے مـی زَنـَد …

نـَه اینڪه تـیـ×ـغ بـَردارَد رَگـَـ×ـش رآ بــِزَنـَد …

نـَه قـِیدِ اِحسـآسَـ×ـشـ رآ می زَنـَد…

متنفرمـ
از تمام قهوهـ های تلخــــــــــــــــــــــــــــی
کِهـ
تورا قسمتـِ…
فالــــــــــــــــــــم نمی کند…

ﮔــــﺎﻫــــﯽ
ﺩﻟﻢ ﺑــﺮﺍﯼ ﺯﻣـــﺎﻧﯽ
ﮐــﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻤﺖ ﺗﻨـــﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ…

غـــمـــگیـــنـــم…

هـــمـــاننـــد دلـــقـــکـــی کـــه روی صـــحـــنه چشـــمـــش

بـه عـــشـــقـــش افتـــاد کـــه بـــا معـــشـــوقـــش

بـــه او میـــخـــنـــدد…

گریه کار کمی است
برای توصیف نداشتنت…
دارم به رفتار پر شکوهی
شبیه به
مرگ
فکر می کنم…!

دیشب که باران آمد…
میخواستم سراغت را بگیرم!
اما..
خوب میدانستم این بار هم که پیدایت کنم,
باز زیر چتر دیگرانی…

مَردی که عَطر ِ تو را زده بود
در خیابان از کنارم گذشت….
و این یعنے :قتل ِ غیر ِ عمد…..

قلبم را گـــــــره زده ام به بند کفشـــــم…

تا هـــــــــوس ماندن نکند…

زیر پای خودم لــــــــه شود بهتر اســـــــــت …

ســــــــــتاره من

جایی قبل تر از هزار ســـــــــال نوری پیش،

مرده است…

و من قرن هاست،

به هیچ زل زده ام …

چــــــــــایت را تلــــــــخ ننـــــــــوش،

کافی ســـــــــــــــت صــــــــــــدایم کنی…

تا تمام قــــــــــندهای دلــــــــــم را برایت آب کـــــــــــــــنم…

مثل آنکه شـــــــــــاهرگ احســـــــاسم را زده باشـــــــــی…

بنــــــــــد نمی آید

دوســــــــــــــت داشتــــــــــنت…

دلـــــــــــم آرامــــــــــــشِ وارونــــــــــه میــــــــــخواهد
یعنـــــــــــــی:
“ش م ا ر ا

“پایــــــــــیز” مرا عاشق میکند
“باـــــــــــــــران” عاشق تر
حالا تو بگو
این “باران پایـــــــــــیزی” با من چه میکند…؟

من عاشـــــــــق نیستم!

فقط گاهی… حرف تو که میشود دلم…

مثل اینکه تـــــــــب کند گــــــــرم و ســـــــــرد میشود

توی سیــــــــنه ام چـــــــــنگ می زند آب میشود…

هر جای دنیا میخواهی
باش…!!!
من…!!
احساسم را…!!!
با همین
دست نوشته ها…!!!
به قلبت
میرسانم…!!!

خاطـــــــــــرات بی هــــــــوا می آیند
گاهی وســـــــــط یک فــــــــــکر…
گاهی وسط خــــــــــیابان!!!
ســـــــــــردت میکنند؛ داغـــــــــت میکنند خاطـــــــــرات تمـــــــــام نمیشوند…
تمامـــــــــت میکنند

نوازشگر خوبی نبودی
ســـــــــــفید شده
تار مویی را که قســــــــــــم خوردی با دنــــــــــــــــــیا عوضش نمیکنی…