حالا که رفته ای…
حسابی که هوا را بی من نفس کشیدی
سر دو راهی که رسیدی، به چپ برو
به جهنم ختم می شود !

نـشـستـه ام…
بـــیـاد ِ کــودکــی هـــایــم ،
دور ِ “غــلـط“هــا ،
یـک خــط ِ بـستـه مـی کـــشـم !
دور ِ تــــــــو !

گآهـی به جآیـی می رِسَـد …ڪه آدَمـ دَسـتـ بـه خـودڪُشـ×ـے مـی زَنـَد …

نـَه اینڪه تـیـ×ـغ بـَردارَد رَگـَـ×ـش رآ بــِزَنـَد …

نـَه قـِیدِ اِحسـآسَـ×ـشـ رآ می زَنـَد…

متنفرمـ
از تمام قهوهـ های تلخــــــــــــــــــــــــــــی
کِهـ
تورا قسمتـِ…
فالــــــــــــــــــــم نمی کند…

ﮔــــﺎﻫــــﯽ
ﺩﻟﻢ ﺑــﺮﺍﯼ ﺯﻣـــﺎﻧﯽ
ﮐــﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻤﺖ ﺗﻨـــﮓ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ…

غـــمـــگیـــنـــم…

هـــمـــاننـــد دلـــقـــکـــی کـــه روی صـــحـــنه چشـــمـــش

بـه عـــشـــقـــش افتـــاد کـــه بـــا معـــشـــوقـــش

بـــه او میـــخـــنـــدد…

گریه کار کمی است
برای توصیف نداشتنت…
دارم به رفتار پر شکوهی
شبیه به
مرگ
فکر می کنم…!

دیشب که باران آمد…
میخواستم سراغت را بگیرم!
اما..
خوب میدانستم این بار هم که پیدایت کنم,
باز زیر چتر دیگرانی…

مَردی که عَطر ِ تو را زده بود
در خیابان از کنارم گذشت….
و این یعنے :قتل ِ غیر ِ عمد…..

قلبم را گـــــــره زده ام به بند کفشـــــم…

تا هـــــــــوس ماندن نکند…

زیر پای خودم لــــــــه شود بهتر اســـــــــت …

ســــــــــتاره من

جایی قبل تر از هزار ســـــــــال نوری پیش،

مرده است…

و من قرن هاست،

به هیچ زل زده ام …

چــــــــــایت را تلــــــــخ ننـــــــــوش،

کافی ســـــــــــــــت صــــــــــــدایم کنی…

تا تمام قــــــــــندهای دلــــــــــم را برایت آب کـــــــــــــــنم…

مثل آنکه شـــــــــــاهرگ احســـــــاسم را زده باشـــــــــی…

بنــــــــــد نمی آید

دوســــــــــــــت داشتــــــــــنت…

دلـــــــــــم آرامــــــــــــشِ وارونــــــــــه میــــــــــخواهد
یعنـــــــــــــی:
“ش م ا ر ا

“پایــــــــــیز” مرا عاشق میکند
“باـــــــــــــــران” عاشق تر
حالا تو بگو
این “باران پایـــــــــــیزی” با من چه میکند…؟

من عاشـــــــــق نیستم!

فقط گاهی… حرف تو که میشود دلم…

مثل اینکه تـــــــــب کند گــــــــرم و ســـــــــرد میشود

توی سیــــــــنه ام چـــــــــنگ می زند آب میشود…

هر جای دنیا میخواهی
باش…!!!
من…!!
احساسم را…!!!
با همین
دست نوشته ها…!!!
به قلبت
میرسانم…!!!

خاطـــــــــــرات بی هــــــــوا می آیند
گاهی وســـــــــط یک فــــــــــکر…
گاهی وسط خــــــــــیابان!!!
ســـــــــــردت میکنند؛ داغـــــــــت میکنند خاطـــــــــرات تمـــــــــام نمیشوند…
تمامـــــــــت میکنند

نوازشگر خوبی نبودی
ســـــــــــفید شده
تار مویی را که قســــــــــــم خوردی با دنــــــــــــــــــیا عوضش نمیکنی…

فکر نکن که به پایت می نشینم…
بلند میشوم، آرام چرخی میزنم و مطمئن میشوم که نیستی
بعد برمیگردم سَرِ جایم، سرم را میگذارم روی زمین و می میرم…

میگفتند :سختی ها نمک زندگی است!!
امّا چرا کسی نفهمید!
“نمک”
برای من که خاطراتم زخمی است
شور نیست…
مزه “درد” میدهد…!!…

تمام دنیا
محله ی کوچکی ست
که تو در آن متولد می شوی
و من
میان بازیِ بچه های محله
به عشق تو
پیر می شوم…

از “نبودنت” دلگیر نیستم…
از اینکه روزگاری “بودی”، دلگیرم

بی تو

برای خودم مردی شده ام

مردی که هنوز

برای خودش گریه میکند …

کسی بیاید پادرمیانی کند و

بگوید

جز خودم

پای کسی درمیان نیست …

جسارت میخواهد

نزدیک شدن به

افکار دختری که روزها مردانه

با زندگی می جنگد

اما شب ها…

بالشش از هق هق دخترانه اش خیس است

گاهی خراب کردن پل ها چیز بدی نسیت

چون باعث میشه نتونی به جایی برگردی

که از همون اول هرگز نباید قدم میگذاشتی…….

خاطرات خیلی عجیبن

گاهی اوقات می خندیم
به روزایی که گریه می کردیم

گاهی گریه می کنیم به
یاد روز هایی که می خندیدیم…

بهانه هم اگر میگیری بهانه مرا بگیر
من تمام خواستن را وجب کردم
هیچکس…
هیچکس به اندازه من عاشق تـو و بهانه هایت نیست…

سکـــوت میکنم …

بگذار حرفــــــ ها آنقدر یکدیگر را بزننــــــد!!!

تا بمیرنــــــد !!!

شعرهایم را میخوانی…

و میگویی روان پریش شده ام !

پیچیده است … قبول …

اما من فقط چشمهای تو را مینویسم …

تو ساده تر نگاه کن …

پشتـــــ این چشمـــ ها …
ابرها درگــــیرند …
و منـــــ …
کنار خنده هایتــــــ می مانمـــــ …
در اینــــ دقایقــــ دلتنگیـــــ …

شاید به هم باز رسیم …

روزی که من به‌ سانِ دریایی خشکیدم …

و تو چون قایقی فرسوده بر خاک ماندی …

“کنج گلویم قبرستانی است پرازاحساسهایی که زنده بگورشده اند،

به نام بغض….”

عشق گم شده من …

نبودن هایی هست که هیچ بودنی جبرانشان نمیکند،وآدمهائی که هرگز

تکرارنمی شوند….

وتو آنگونه ای…

فقط همین…

گفته باشم …

من درد میکشم اما تو چشمهایت را ببند،

سخت است بدانم میبینی و بی خیالی …

تویی که روزگاری برایم درمان بودی ..

خوب که فکر می کنم …

می بینم گاهی یک شکلات ِ مغزدار …

بیشتر میچسبد …

تـــــا …

عاشقانه های این عاشق های تو خالی !

متــــــــاسفم…

نه برای تو که دروغ برایــــت خـــود زندگیست…

نه برای خودم که دروغ تنهـــا خط قرمز زندگیـــستــــ بـــرایم….

متاسفم که چرا مزه ے عشـــــــق را….

از دستـــــــــ تــــــو چشیــــدم….

تا همیشه در شکـــــــــــ دروغ بودنش بمـــانم….

کاش …
پرده میدانست …
تاپنجره باز است فرصت رقصیدن دارد…!!!

تو مرا نادیده بگیر …

و من …

بدنم روز به روز کبود تر می شود …

از بس …

خودم را میزنم ،

به نفهمی …!!!